




Mësuesja nga Shkodra Liljana Luani ka treguar tek “Ka një me sazh për ty” në TV Klan, për përvojën e saj në nd ihmë të fëmijëve që nuk fr ekuentojnë shkollën për shkak të ngu jimit nga gja kmarrja. Vu llnetarisht prej disa vitesh ajo u vjen në ndihmë familjeve nga zon at e the lla të Dukagjinit duke shkuar shtëpi më shtëpi për të mësuar fëmijët në moshë shkollore.




Në pa mu ndësi për të ardhur pe rsonalisht në st udio, njëri pr ej këtyre nxë nësve i ka dë rguar një letër fa lenderimi mësuese Liljanës e cila nuk ka mundur t’i mbajë lo tët. Për të ruajtur pr ivatësinë e tij, fytyra e djalit nuk është shf a q ur në ekran por me sy të pë rlotur më suesja është shpr e h ur “I’a njoh zërin. Ky po p ërgatitet për pr ovimet e klasës së 9-të. Ka shumë vu llnet për të mësuar. Më pr et me shumë gë z im kur shkoj. Po ashtu dhe vëllai i tij. Ky që po fliste ka lindur në gjak. Ka 17 vite që rri i ngujuar. Ka dalë jashtë vetëm me besë, kur i’a kam mu ndësuar unë ose burrat e fshatit. Ka dalë që të shkojë në shkollë por që kohët e fundit kanë patur dhe një pr oblematikë tjetër që tashmë nuk del më fa re ja shtë shtëpisë”.




Në letrën e nxënësit të ng ujuar shkruhej:
E da shur mësuese Lili
Do të doja shumë që këto fjalë të ti thoja pe rsonalisht pë rpara gjithë pu blikut shqiptar. Ti e di që unë jam tip shumë i mb y ll ur dhe i ve tmi person me të cilin ha p em dhe flas, je vetëm ti.
Dua të të fa lenderoj që ti po bën një sa krificë dhe një punë të pa lodhur për të më mësuar mua dhe vë llain tim. Ne nuk kemi as televizor e as radio dhe e ve tmja më ny rë për të mësuar se çfarë ndodh jashtë mu re ve të shtëpisë je vetëm ti. Sa herë të shoh ty tek dera e shtëpisë mbushem me gë zi m. Ti na fal da shuri njëlloj si nëna jonë. Unë këtë vit mbaroj 9-vjeçaren dhe do doja shumë që edhe gji mnazin ta bë ja me ty. Të më s oj fo rt e të të bëj ty kr enare. Të d ua shumë dhe gjithmonë do e tregoj me kr enari që ajo që më bëri të dua librin ke qënë ti se unë kam da sh ur të bëhem futbollist. Me zi pr es ditën që do vish sërish tek shtëpia jonë. Të pë rqafoj…