Re agimi i pl otë i motrës së Ornelës:
E kam shumë të vë shtirë të flas në këto momente, pasi unë, motra e Ornelës dhe e gjithë familja jonë jemi tejet të merzitur nga hu mbja e parakohshme e motrës sonë të da shur, por nuk mund të rri pa shkruar dy fjalë për motrën time, që e donte aq shumë jetën, që rr ezatonte mirësi dhe e donte i gjithë ko muniteti në zonën ku je tonte në Nju Jork.
Vë re që të gjithë portalet janë mbushur me fjalë të ndjera për humbjen e jetës së Florind Belliut.
Ai kishte kohë vite që vuante nga çrr egullime mendore, kishte kohë që ia kishte bërë je tën të v ështirë motrës tonë…por Ornela ishte aq e mirë dhe e dh imbsur saqë shkonte e vizitonte çdo ditë në klinikën ps ikiatrike ku ishte i iz oluar atë që do t’i merrte jetën në ate mënyrën… i d ërgonte ushqim siç dë shironte Flori, saqë punonjësit e kl inikës e kishin pagëzuar Ornelën “ën gj ë ll”, pasi ishte e v etmja që shkonte çdo ditë në kl i n i kë…
